Auto-mutilatie
Hieronder het verhaal van Poes. Dit verhaal over dwangmatig gedrag illustreert hoe ver het kan komen door gedragsproblemen. We hopen dat u er wat aan heeft, en het niet zo ver zal hoeven komen met uw kat.
Toen de Poes werd geobserveerd wilde ze steeds kopjes geven met de bebloede kant van haar kopje. Ze schudde haar kopje af en toe. Als er iets veranderde reageerde ze daarop met het steeds krabben aan haar wond. Ze was aanhankelijk, maar ging ook wel gewoon haar eigen gang. Ze reageerde wel schrikachtig, maar niet angstig. Op het moment dat ze geaaid werd wilde ze een kopje geven en duwde toen haar wond en kop tegen de hand aan. Daardoor ging de vinger een stukje de wond in en ze reageerde daar niet op.. Het leek haar niet eens pijn te doen. Dat klopt ook: want deze gedragsstoornis beïnvloedt de werking van de hersenen. Waardoor ze met haar eigen nagels de hele dag in de wond kon krabben, waardoor de stukken vlees in het rond konden vliegen, ze bloedend rond kon lopen en toch geen pijn leek te hebben. Wat is dat toch voor een gedrag? En wat is de achtergrond daarvan?
Poesje was een gecastreerde poes van 3 jaar, die zichzelf dagelijks tot bloedens toe verwondde. Ze krabde tot bloedens toe de wang en hals kapot. Ze was daarvan niet af te leiden. Ze was schrikachtig, in onbekende situaties snel in paniek. Bij angst kon ze een paniekaanval krijgen. Toen ze 2 jaar was is ze afgestaan wegens dit gestoorde gedrag. Ze is opgevangen in een situatie die ook niet ideaal was. Maar de vorige eigenaren konden er ook geen oplossing voor vinden. Ze likte en beet de vacht vaak. Ze was bang voor onbekende en onverwachte gebeurtenissen. Ze gaf veel kopjes tegen voorwerpen. Tijdens een paniekaanval had ze gebeten. Ze was erg aanhankelijk als ze eenmaal vertrouwen had gekregen.
Toen Poesje bij haar moeder vandaan kwam bij de eigenaren, was ze nog niet gevaccineerd en moest een paar dagen wennen. Er woonde al een kater van 1 jaar bij de mensen waar ze kwam wonen. De poes was in het begin al bang van hem, de introductie kan bijv. al te snel zijn gegaa n. De eerste tijd leek het goed te gaan tussen de katten.De relatie tussen Poes en Kater verslechterde tegen de pubertijd, rond de 6 maanden. Poes wilde meer contact met de kater dan hij met haar ,later kwamen er conflicten. Dat de eigenaren dat heel naar vonden, lieten ze de katten ook weten.
De conflicten verergerden. Ze krabde al overmatig in het huis, later dus ook aan zichzelf. Vanaf dat ze de wond had, zijn de katten apart gezet. Bij de gevechten werd Poes steeds flink gemolesteerd. Het probleem van het zichzelf verwonden begon met 1½ jaar. Ze had een wond op de rug waar ze aan krabde en likte. De wond was eerst klein en werd geleidelijk groter. Later begon het ook bij haar oor. Eerst kreeg ze nog een kapje om, maar daarvan schoot ze helemaal in de stress. Ze had een dieet gehad i.v.m. allergie. Ze was al eerder uit huis geplaatst. Ze was héél erg aanhankelijk. Vlak voor dat er afstand van de kat werd gedaan, had ze dus niet alleen die wonden, maar was ze ook nog onzindelijk. Het was een binnenkat. Poesje was ook nog een aantal malen van het balkon gevallen. De vraag is echter: waarom is dat gebeurd? Was dat de enige uitvlucht die ze nog zag, na het krabben aan de muur, zichzelf en de onzindelijkheid?
We hebben de poes direct op medicatie gezet, maar dat heeft helaas niet meer mogen baten. Het was niet mogelijk om de fysieke en gedragsmatige cirkel waar Poes in zat nog te doorbreken, ondanks de inzet van de gemotiveerde eigenaar. Uit humane overwegingen is Poes daarom helaas wegens dit zeer ernstige gedragsprobleem geëuthanaseerd.
Dwangmatig gedrag
Dwangmatig gedrag bij katten kan ontstaan als gevolg van het langdurig onder stress staan. De hersenen zeggen dan als het ware: nu gaat het niet meer. We gaan gedrag ontwikkelen dat in eerste instantie kon dienen als vorm van bijv. overspronggedrag of afleiding van de stress. Maar dat helpt uiteindelijk niet meer. Maar dan is het gedrag al dwangmatig geworden. Het houdt zich als het ware in stand.
Er zijn verschillende vormen van dwangmatig gedrag bij katten: wol zuigen, overmatig vacht likken, overmatig krabben, hallucinaties, aanhoudend miauwen, het eten van vreemde dingen en achter de eigen staart aanzitten. Het abnormale aan dwangmatig gedrag, is dat het eigenlijk begon na een emotionele situatie waarin de kat in conflict kwam. Maar het is een eigen leven gaan leiden,waardoor het dwangmatige gedrag vertoond wordt buiten de context waarin het is ontwikkeld. Het ontstaat ten gevolge van stress. Straffen helpt in het geheel niet om dit gedrag te stoppen. U heeft hier professionele ondersteuning bij nodig.
Als uw katten conflicten hebben, aan de muur krabben of onzindelijk zijn, kan het dus in theorie net zo verschrikkelijk met hen aflopen als met Poes. Om dat te voorkomen hebben we dit afschuwelijk tragische verhaal op de site gezet. In de hoop dat u er eerder aan zult denken om de hulp van een ervaren kattengedragsdeskundige in te schakelen.