Depressie

Een depressie bij katten wordt vaak niet herkend. Dat komt omdat het niet zo gemakkelijk te zien is wat een kat voelt. Een kat kan net als wij depressief worden. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren als de kat zo lang bang is, dat deze geen uitweg meer ziet. Of als hij zodanig lijdt, dat hij geen andere manier meer ziet om nog met zijn emoties om te gaan. Lijden is dan niet alleen lichamelijk, maar juist ook emotioneel. Een poes kan bijvoorbeeld depressief worden, als ze na de bevalling al haar kittens is verloren (bijvoorbeeld omdat die dood geboren zijn). Een kat kan ook depressief worden, als hij langdurig in een hok/kooi wordt gehouden. En een kat kan depressief worden, als hij zich ongelukkig voelt. Dat lijkt allemaal logisch, maar dan nog is het niet gemakkelijk om aan uw kat te zien hoe deze zich voelt. Want katten doen namelijk hun uiterste best om dat verborgen te houden. Als een kat langer dan een week niet meer lijkt te reageren op een stimulans als spelen, kan dat een aanwijzing zijn. Maar ook veranderingen in eetlust kunnen wijzen op een depressie , net als veranderingen in waak- slaapritme,de kat zal bij een depressie minder actief zijn. Dat zijn dus allemaal dingen, die niet eens zo op hoeven te vallen. U kunt echter pas gaan denken aan een emotionele depressie, als de dierenarts de kat grondig heeft onderzocht en een onderliggende lichamelijke oorzaak uitgesloten heeft. Daarom moet u als u dit soort dingen merkt bij uw kat, toch altijd eerst de dierenarts raadplegen.