Testimonial Lucy & Daisy
Wat heb ik veel geleerd van Marcellina! Ik startte op de fb groep (https://www.facebook.com/
Lucy miauwde boven veel en klagelijk. Ik kreeg daar veel stress van. En zij had ook veel stress. Ook plaste ze een keer in de wastafel en bad.
Ze bleek blaasontsteking te hebben. Na veel meelezen op de groep en erg opzien tegen een duur traject met Lucy ingaan, hier toch voor gekozen. Het complete traject. En ik heb geen spijt. Wauw, wat denkt Marcellina goed en geduldig mee. Steeds maar stimuleren om filmpjes te sturen. Steeds weer nieuwe tips. Overtuigingen onder de loep houden, is dat wel zo? Hoezo? Klopt het wat de dierenarts zegt, vraag het eens bij de dierenapotheek, etc. Doorverwijzen.
Ik heb geleerd vanuit onze poezen te kijken. Niet handelen vanuit haast en druk. Rustig blijven en goed overdenken. Hoe denken/voelen Lucy en Daisy.
Geen dwang, want dat geeft trauma en vlg keer lukt het helemaal niet meer. Zo was het ook met de oormijt van Daisy. Ik heb inmiddels een middel wat niet in de oren hoeft en ze is (meestal) niet meer bang voor mijn handen. Ze is me gaan vertrouwen. Moet ik echt dwingen, dan geef ik bonqat en dat helpt!
Ik heb geleerd hun geuren te gebruiken om te kalmeren. Lucy koos er uiteindelijk voor naar zolder te vertrekken. Dus nog hoger en niet terug naar beneden. Dat durfde ze niet. Ik haar daar alles gegeven wat ze nodig heeft. Ze leefde er een half jaar. Sinds een tijdje gaat ze zelf terug naar de eerste verdieping. Niet gewoon via de trap maar via de krabtoren die ik net iets anders neer had gezet, met een kleedje met haar geur erop. Eindelijk succes. Zo zijn het steeds micro stapjes.
Ik heb geleerd over pijn die Lucy zo voor het oog niet laat zien. Tot je goed kijkt. Ze speelt, rent, spint en heeft toch pijn. Let op de vacht, let op haar loopje, haar steeds weer markeren, blaasontsteking door andere pijn ergens etc.
Dus, ik kan dit iedereen aanraden. Dat het is zo lang de kat leeft, is super!
Dank je wel Marcellina!!!!
Petra
