Hoe bereid ik m’n kat voor op de baby?

Katten en baby’s kunnen prima samengaan. Zéker als je rekening houdt met hoe een kat de komst van een ‘mensenkitten’ beleeft. Het zet de wereld van de kat in korte tijd compleet op zijn kop. Nieuwe spullen, de babykamer wordt vaak verboden terrein, zijn ‘vrouwmens’ gedraagt zich anders, er is ineens een schreeuwmonstertje, de routine in huis verandert, er komt kraamvisite, etc. Terwijl een kat leeft in een wereld van geur, zeer gevoelige oren heeft en een gewoontedier is.

In deze 10 stappen kun je je dier voorbereiden op de baby.

1. Hoe eerder je de babyspullen in huis haalt en de babykamer in orde maakt, hoe beter. Zo kan je kat eraan wennen. Geef hem de kans om nieuwe spullen te besnuffelen. Op zijn eigen moment en zijn eigen manier.
2. Wordt de babykamer verboden terrein? Regel dit maanden van te voren. Een kamer die ontoegankelijk wordt is behoorlijk frustrerend. Gebeurt dit tegelijk met alle andere veranderingen, dan is het te veel. (Tussenoplossing: babykamer alleen afsluiten als de baby er verblijft.)
3. Houd zoveel mogelijk dezelfde routine aan, ook als je kindje er is.
4. Laat de kat maanden voor de geboorte wennen aan babygeluiden. Speel tweemaal daags wat babygehuil af. Begin kort (5 seconden) en heel zacht, nauwelijks hoorbaar. Alléén als de kat daar niet op reageert (weglopen, draaien met de oren, snor die naar achteren staat) kun je het de volgende keer iets langer afspelen of het volume een klein beetje vergroten.
5. Laat je kat wennen aan babygeuren. Zorg dat hij bv iets met babypoeder kan besnuffelen, gedragen babykleertjes van een baby die je kent, een luier.
6. Maak ruim voor de geboorte hoge verstopplekken. Hoe meer, hoe beter. En in verschillende ruimtes in huis. Hier kan hij zich veilig voelen. En kan hij straks vanuit de hoogte dat vreemde wezentje observeren.
7. Is de baby er? Hoera! Leg wat spullen van de baby neer die de kat kan besnuffelen. Bv gedragen kleertjes (iedere baby heeft zijn eigen geur), een gebruikte opgevouwen luier (hoeft maar even!). Push de kat niet, laat hem er zelf naartoe gaan. Op zijn eigen moment.
8. Laat de kat zelf bepalen of hij naar de baby toegaat. Vooral NIET oppakken en bij de baby neerzetten.
9. De wieg, box, Maxi Cosi etc. zijn fijne ligplekjes voor je kat. Vind je dat niet hygiënisch? Leg er een kleedje in als de baby het niet gebruikt, voor je kat. Steeds met dezelfde kant naar boven. Niet wassen, katten voelen zich veilig bij hun eigen geur.
10. Zorg dat je kattoegang heeft tot het hele huis (tenzij je de babykamer wil afsluiten) en dat hij kan eten, drinken, plassen, poepen, krabben en zich terugtrekken op hoge plekken in kamers waar/op verdiepingen waar de baby niet is. Hij moet het vreemde wezen kunnen ontlopen.
11. Zet je kat niet op de tweede plaats als de baby er is. Hij is nog steeds dezelfde kat. Met dezelfde behoeftes. Dezelfde kwetsbaarheden. En jij hebt als mens nog steeds dezelfde verantwoordelijkheid om zijn welzijn te borgen.

Begint je kat te sproeien of plassen in huis of op de babyspullen, of ontwikkelt hij ander ‘lastig’/opvallend gedrag? Ga naar de dierenarts en laat ook de urine controleren. Door stress ontwikkelen katten gemakkelijk blaasklachten, die tot sproeien en onzindelijkheid kunnen leiden. Dat heeft niets te maken met jaloers zijn op de baby. Maar wel alles met een wereld die op zijn kop staat en dat emotioneel niet trekken.

Katten kunnen als kitten in week 2 -7 gesocialiseerd worden (neutrale of positieve ervaringen opdoen) op baby’s. Bij de meeste katten gebeurt dat niet. Helaas worden de meeste katten ook nog veel te vroeg (vóór de leeftijd van 16 weken) bij hun moeder weggehaald. Als ze zelf een kwetsbare baby zijn die zijn moeder nog heel hard nodig heeft. Dat heeft levenslange gevolgen voor hun stressbestendigheid, waardoor ze minder goed met verandering kunnen omgaan. Een kat die een baby niet trekt, is meestal zelf beschadigd in zijn babytijd. Triest hè! Veel succes!

(c) Elles Nijssen