Wildpoepen

Tekst: Elles Nijssen

Wildpoepen heeft vaak een medische oorzaak. Ga daarom vooral naar de dierenarts als je kat wildpoept. Katten kunnen ziek zijn en pijn lijden zonder dat je verder iets aan ze merkt!

Praktijkvoorbeeld van een kat die wildpoept door ziekte en pijn: Sinds enige tijd poepte mijn kater Zaphir niet meer in de bak, maar in mijn bed of in een vloerkleed. Dit gebeurde vlak nadat bij hem een blaasontsteking en struviet (kritstallen in blaas en urine) werden geconstateerd. Daarvoor is hij inmiddels behandeld.

Er leek sprake te zijn van een zogeheten negatieve bakassociatie, en gedragsprobleem. Door de overschakeling op een dieet tegen struviet had hij last van harde ontlasting. Poepen deed dus pijn, wat ook duidelijk aan zijn gedrag te zien was (met de kop schudden, trekkingen over de rug, met de staart zwiepen, uiteindelijk ook schreeuwen en rennen). Bijeen negatieve bakassociatie denkt de kat dat de pijn met de bak te maken heeft, en dus poept hij ergens anders. Liefst op iets zachts, zoals een bed of kleed.

Een manier om een negatieve bakassociatie te verhelpen, is er een nieuwe kattenbak bij nemen die er anders uitziet dan de andere bakken, en daar andere vulling in te doen dan de kat gewend is. Deze bak gebruik je aanvullend aan de andere bakken en moet niet vlak bij een bestaande bak worden geplaatst. Twee verschillende bakken en drie soorten vulling gebruikt. Het hielp niets.

Uiteraard moest ook gezorgd worden dat de ontlasting zachter zou worden. Extra water door de voeding, visolie, laxeermiddel gebruikt om het poepen te vergemakkelijken: de ontlasting bleef hard.

Tot twee keer toe heb ik aan de dierenarts gevraagd of ik misschien beter naar de internist kon gaan. Dat vond de arts niet nodig. Ik schrijf dat niet om mijn dierenarts zwart te maken, maar om erop te wijzen dat als je gevoel zegt dat je met je kat naar de specialist moet, je vooral door moet zetten. Een dierenarts is net als een huisarts: iemand met algemene kennis. Is er iets waarvoor je niet snel een verklaring kunt vinden, dan moet je naar de specialist. Zo simpel is dat. Zonder verwijzing kom je daar echter niet binnen.

Gelukkig kon ik via het Kattengedragsadviesbureau verwezen worden (mijn dierenarts had me echt wel doorverwezen als ik meer had aangedrongen, daar ben ik van overtuigd). Marcellina Stolting van het Kattengedragsadviesbureau was er al in een vrij vroeg stadium100% van overtuigd dat we hier niet met een gedrags- maar een medisch probleem te maken hadden. Zaphir is door haar behandeld en zij kent hem goed. Omdat het echter gebruikelijk is dat de dierenarts de kat nakijkt vóórdat deze naar een specialist gaat, en deze doorverwijzen niet nodig vond, heeft het langer geduurd dan nodig voordat Zaphir hulp kreeg.

Bij de specialistenkliniek hebben de internist, radioloog en chirurg geconstateerd dat Zaphir een hernia perinealis had. Dat houdt in dat spieren die rond het einde van de dikke darm zitten gescheurd zijn. Dat was zowel links als rechts het geval. Daardoor was de trechtervorm die naar de anus leidt, en waardoor de ontlasting naar buiten geperst kan worden, verdwenen. De ontlasting verdwijnt dan deels naar de zijkant, wordt hard in de darmen, en moet met zeer veel persen en pijn naar buiten worden gebracht. Gelukkig kon hij direct worden geopereerd. Het was een zware operatie, die ondanks pijnstilling veel napijn en onrust geeft. Hopelijk komt alles weer goed (hij is nog geen 24 uur geleden geopereerd).

Wildpoepen heeft zeer vaak een medische oorzaak. Ga bij wildpoepen (net als bij alle andere vreemde gedragingen) dus vooral met je kat naar de dierenarts voor onderzoek, blijf daar niet te lang hangen en laat je snel doorsturen naar een specialist.

Veel katten die wildpoepen of -plassen komen nooit bij de specialist terecht. Integendeel, ze worden gestraft, met hun neus door de stront gehaald, bespoten met een plantenspuit, wekenlang opgesloten ineen bench (wat zogenaamd een methode zou zijn om katten dingen te leren maar in werkelijkheid katonvriendelijk is en vaak niet helpt), maar niets helpt. Uiteindelijk komt zo’n kat dan in het asiel terecht, wordt op straat gezet of doodgespoten, omdat het baasje ‘het allemaal niet meer aankan’, terwijl niemand ooit gekeken heeft wat er nu werkelijk aan de hand is. Ik weet dat sommige mensen het hard vinden dat ik dit soort dingen schrijf, maar helaas is het de bittere realiteit.

Voor de volledigheid hieronder een deel van het verslag van de chirurg:
Bij rectaal toucher was de stevigheid vooral aan de linkerzijde sterk verminderd, maar ook aan de rechterzijde was er al sprake van een hernia.
Ik heb de kat zojuist geopereerd; aan de linkerzijde ontbrak de levator ani volledig en aan de rechterzijde was er al een groot deel verloren gegaan. Beide breuken konden met de obturator transpositie techniek goed gesloten worden. Operatie en anesthesie verliepen vlot en zonder complicaties. Zaphir zal als hij goed wakker is, weer mee naar huis gaan.

Als een kat in bed gaat plassen of op de bank is dat niet alleen voor de eigenaren, maar ook voor de kat zelf een grens overschreden. Vergeet niet dat als een kat wildplast daar hele goede redenen voor zullen zijn. Medisch en/of gedragsmatig. Wacht daarom niet te lang met inschakelen van hulp.